رجوی می گفت جدایی از تشکیلات حکمش مرگ است

یکی از موارد تفسیر به رای در قرآن توسط رجوی

ایرج صالحی از انجمن نجات مرکز مازندران دوشنبه 13 مرداد 1404

مسعود و مریم رجوی

رجوی و مریم قجر برای آن که اعضای گرفتار در تشکیلات مجاهدین خلق را از فکر جداشدن منصرف کنند، ترفندهای مختلفی بکار گرفته و می گیرند. این ترفندها هم شامل مواردی برای ایجاد حصارهای ذهنی در اذهان نیروها است و هم شامل مواردی که هدف از آن ایجاد رعب و وحشت است.

یکی از این ترفندها که رجوی برای رسیدن به اهداف خود به آن دست می زد تفسیر به رای در قرآن یعنی تفسیر قرآن بر اساس نظر شخصی خودش بود.

او از تفسیر به رای قرآن برای وادار کردن اعضای خواهان جدایی و همچنین قفل کردن بقیه اعضا استفاده می کرد تا آنها به جدایی از فرقه فکر نکنند. برای نمونه رجوی می گفت “طبق نص قرآن هر کس میدان جهاد را ترک کند حکمش مرگ است. از آنجایی که ما (مجاهدین خلق) از سال 60 در حال جهاد و جنگ با جمهوری اسلامی هستیم، درخواست جدایی یعنی فرار از میدان جهاد و حکمش مرگ است.” (نقل به مضمون)

به این ترتیب از طرفی با القاء این دروغ که جدایی از تشکیلات یعنی خیانت به دین، یک حصار ذهنی برای اعضا ایجاد می کرد تا به جدایی فکر نکنند و از طرف دیگر برای آن کسانی که این حصار ذهنی را رد کرده بودند از روش تهدید و ایجاد رعب و وحشت استفاده می نمود و به صراحت می گفت که جدایی از تشکیلات حکمش مرگ است.

به این ترتیب هم اعضای خواهان جدایی را تحت فشار قرار می داد و هم به بقیه اعضا پیام می داد که در صورت اینکه بخواهند جداشوند باید منتظر چه عواقبی باشند.

از سال 1373 که رجوی فرمان معروف “خروج ممنوع” را به نیروها ابلاغ کرده بود تا زمان اخراج مجاهدین خلق از عراق و رفتن به آلبانی تعداد زیادی از اعضا به صورت مشکوک مُردند و آنچه به عنوان علت مرگ از سوی تشکیلات بیان می شد غیر واقعی می نمود و این احتمال که فرد کشته شده که عموماً از اعضای ناراضی و خواهان جدایی بودند را کشته باشند زیاد بود.

ایرج صالحی