اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی یا مزرعه ترول
اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی یا مزرعه ترول
گزارش رسانه آلبانیایی از گرفتار شدن تیرانا در باتلاق مجاهدین خلق
خبرگزاری میزان یکشنبه 23 شهریور 1404
ماه عسل گروه تروریستی مجاهدین خلق و آلبانی به روز‌های پایانی خود رسیده است و تیرانا در میانه تشدید غیرقانونی و خصمانه مجاهدین خلق، تحقیقات جنایی خود را درباره اقدام‌های این گروه پیش می‌برد.
رسانه آلبانیایی گزتا ایمپکت در گزارشی با عنوان “جعبه پاندورا: دگرگونی خصمانه مجاهدین خلق علیه آلبانی” و نوشت که میزبانی آلبانی از مجاهدین خلق اکنون به یک کابوس تمام‌عیار برای تیرانا تبدیل شده است؛ در این گزارش آمده است:
گروه تروریستی مجاهدین خلق چنان پرخاشگر و متخاصم شده که حتی در تیرانا عملا از کنترل خارج شده است؛ مقام‌های آلبانی از متحدان غربی خود برای مقابله با این روند درخواست کمک کرده‌اند و همزمان جنایت‌های این گروه را در دست بررسی دارند.
در عین حال گمانه‌زنی‌هایی در این باره مطرح می‌شوند که این احتمال وجود دارد که حتی سران ارشد مجاهدین خلق ازجمله مریم رجوی، سرکرده گروه به دلیل افشا شدن شواهد حمله‌های سایبری با منشأ اردوگاه اشرف ۳، با اتهام‌های جنایی و احکام طولانی‌مدت زندان رو‌به‌رو شوند.
اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی، اکنون یک بمب ساعتی در خاک آلبانی است، نوشته است که تحلیلگران غربی و آلبانیایی اکنون رک و پوست‌کنده می‌گویند: مجاهدین خلق از کنترل آلبانی خارج شده و به یک منطقه تروریستی خودگردان تبدیل شده است که امنیت منطقه‌ای را تهدید می‌کند؛ یکی از تحلیلگران اشاره می‌کند، آلبانی در برخورد با مجاهدین خلق به بن‌بست استراتژیک رسیده است و در حالی که فروپاشی کامل مجاهدین خلق غیرممکن است، تیرانا همچنان به‌شدت در تلاش است تا پیامد‌های آن را به حداقل برساند.
افشاگری رسانه Le Canard enchaîné درباره استاندارد‌های دوگانه مجاهدین خلق، ریاکاری عجیب و غریب مجاهدین خلق را آشکار کرد؛ اشرف ۳ از بیرون، ممکن است شبیه یک اردوگاه پناهندگان به نظر برسد، اما در واقع یک شهر کوچک جدا از جامعه آلبانی است؛ به عبارت دیگر، مجاهدین خلق یک قلعه اورولی در آلبانی ساخته است که هدف اصلی آن پرورش تبلیغات ضدایرانی و عملیات جنگ سایبری است.
نقطه عطف روابط آلبانی و مجاهدین خلق ۲ سال پیش رقم خورد، زمانی که پلیس آلبانی اردوگاه این گروه را در سال ۲۰۲۳ تفتیش کرد؛ پلیس آلبانی از آن زمان بی سروصدا تحقیقات درباره مجاهدین خلق را آغاز کرد؛ دادستان‌های ایالتی برخی از اعضای مجاهدین خلق را متهم کردند که مخفیانه حمله‌های سایبری و فعالیت‌های سیاسی را در مغایرت آشکار با توافق‌نامه اولیه با دولت آلبانی انجام می‌دهند.
گروه تروریستی مجاهدین خلق طبق قانون، موظف بودند پس از جابجایی خود (۲۰۱۳-۲۰۱۶) از هرگونه اقدام آشکار سیاسی یا نظامی خودداری کنند؛ سوءظن‌ها افزایش یافت که این وعده را زیر پا گذاشته است؛ آلبانی پس از ماه‌ها نظارت آنلاین به‌ویژه نظارت کانال‌های تلگرام، به این باور رسیده است که “مزرعه ترول” در مانزا محل استقرار اردوگاه اشرف ۳ وجود دارد.
آلبانی که تا آوریل ۲۰۲۱، صد‌ها حساب کاربری فیس‌بوک مرتبط با عوامل مجاهدین خلق را مسدود کرده بود، در ژوئن ۲۰۲۳ با اتخاذ تصمیم برای انجام اقدام‌های سختگیرانه‌تر، یک واحد ویژه پلیس به دستور دادگاه ویژه، را برای جست‌وجوی اردوگاه مانزا اعزام کرد.
دادستان‌های آلبانیایی گفتند که عملیات فهرست‌برداری از صد‌ها مورد تجهیزات توقیف‌شده انجام شده است؛ دفتر دادستانی ویژه (SPAK) رسماً تحقیقات در مورد اعضای مجاهدین خلق را به دلیل تحریک به جنگ، شنود غیرقانونی داده‌های رایانه‌ای، دخالت در سیستم‌های رایانه‌ای و جرایم مرتبط اعلام کرد؛ به‌طور خلاصه، یک پرونده جنایی با اهمیت بی‌سابقه در حال انجام است که براساس شواهد کشف‌شده در خود اردوگاه مانز ساخته شده است.
در پشت در‌های بسته دفتر دادستانی، برخی از مقام‌های آلبانیایی به‌صراحت می‌گویند: حفاظت از مجاهدین خلق در آلبانی یک فریب بوده است؛ اگرچه شرکای بین‌المللی از آن‌ها در برابر اخراج محافظت می‌کنند، اما ادامه اقدام مجاهدین خلق به‌عنوان یک گروه شبه نظامی سرکش می‌تواند آن را با مجازات رو‌به‌رو کند.
تیرانا آشکارا به گام‌های بعدی اشاره کرده است؛ مقام‌های وزارت کشور به خبرنگاران گفتند که در حال بررسی تک تک مجوز‌های اقامت به‌صورت موردی هستند که نشان می‌دهد ویزا‌ها یا وضعیت‌های بشردوستانه می‌توانند لغو شوند؛ پشت در‌های بسته، بازرسان SPAK و تیم‌های جرایم سایبری خارجی به‌طور نظام‌مند داده‌های اردوگاه را بررسی می‌کنند.
یکی از دادستان‌های آلبانی به Balkan Insight گفت: ما در مرحله پیشرفته‌ای از تحقیقات عمیق به ویژه تجزیه و تحلیل تخصصی صد‌ها دستگاه توقیف‌شده هستیم؛ شرکای بین‌المللی نیز در این تحقیقات مشارکت دارند.
به عبارت دیگر، آلبانی رسماً از متحدان ناتو و اتحادیه اروپای خود خواسته است که کمک کنند؛ منتقدان به تضاد این موضوع با نحوه برخورد منفعلانه آلبانی با گذشته اردوگاه اشاره می‌کنند؛ در سال‌های پس از ورود، مجاهدین خلق عموماً با حداقل دخالت آلبانی حتی با برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی، دعوت از مقام‌های غربی زندگی کردند، اما اکنون، با ظهور شواهدی از فعالیت‌های غیرقانونی، تیرانا در حالت آماده‌باش قرار گرفته است، جاده‌های منتهی به اردوگاه توسط ایست‌های بازرسی مسدود شده‌اند، آژانس‌های فناوری و پلیس مرتباً محیط شبکه را بررسی می‌کنند.
همه این آشفتگی‌ها یک حقیقت تلخ را آشکار کرده است: آلبانی دچار اشتباه محاسباتی شده است؛ کارشناسان می‌گویند دولت همیشه از خطر سیاسی پناه دادن به رجوی‌ها آگاه بود، اما فاقد ظرفیت لازم برای مقابله با آن بود؛ همانطور که اندری تفانی، تحلیل‌گر موضوع‌های بین‌المللی به‌طور خاص اشاره کرده است، آلبانی اساساً کنترل این جامعه را از دست داده است و منطقه تحت محاصره مجاهدین خلق در مانزا عملا خارج از حاکمیت آلبانی است.
یک تحلیل‌گر دیگر این‌گونه نتیجه‌گیری کرد که این یک بن‌بست استراتژیک است؛ آلبانی دریافته است که کنترل خود بر مجاهدین خلق را از دست داده است، اما اگر بخواهد مجاهدین خلق را اخراج یا منحل کند، کل گروه فرو می‌ریزد، چشم‌اندازی که غرب می‌گوید نمی‌تواند تحمل کند؛ آلبانی خود را در دام می‌بیند: ناتوان از اخراج یک گروه شبه‌نظامی، اما فاقد تجهیزات لازم برای کنترل مؤثر آن.
از هر نظر، آلبانی به یک همدست وابسته به مجاهدین خلق شده است؛ دیپلمات‌ها تصریح می‌کنند که پس از اقدام پلیس آلبانی در سال ۲۰۲۳، توجه غرب به اردوگاه مانز به‌شدت افزایش یافت؛ بروکسل و واشنگتن اکنون پرسش‌های جدی درباره آنچه در اشرف ۳ می‌گذرد، مطرح می‌کنند.
اگر دادستان‌های آلبانی شواهد محکمی از جرایم مجاهدین خلق پیدا کنند، به نظر می‌رسد آماده‌اند تا هر کسی را که مسئول است، متهم کنند.
معضل آلبانی چیزی بیش از یک رسوایی محلی است: این معضل، نشان‌دهنده یک استاندارد دوگانه خطرناک در سیاست غرب است؛ اتحادیه اروپا بار‌ها تیرانا را به خاطر پناه دادن به مجاهدین خلق ستایش کرده و حتی این گروه را از فهرست تروریستی خود حذف کرده است؛ سیاستمداران غربی حتی از کشور‌های عضو ناتو با سران مجاهدین خلق عکس گرفته‌اند و در تجمع‌های آن‌ها شرکت کرده‌اند؛ نهاد‌های نظارتی مالی، چشم خود را بر جمع‌آوری کمک‌های مالی مشکوک مجاهدین خلق بسته‌اند؛ اکنون مشخص شده است که این اقدام‌ها تلاش‌های جدی در حمایت از گروه تروریستی خطرناک بوده است.
در واقع، حضور مجاهدین خلق در خاک اروپا بیش از آنچه پیش‌بینی می‌شد، مشکل ایجاد کرده است؛ یک واقعیت واضح است: هیچ کشور دیگری جز آلبانی که سودای عضویت در اتحادیه اروپا را در سر می‌پروراند، چنین گروه تروریستی را که از درون مرزهایش جنگ را تبلیغ می‌کند، تحمل نمی‌کرد.
اکنون، پس از سال‌ها مماشات غرب، پراگ و واشنگتن به تیرانا یادآوری می‌کنند: این اتحاد هزینه دارد؛ به‌تازگی کارشناسان سایبری ناتو وارد تیرانا شدند و قول کمک فنی برای مقاومت در برابر حمله‌های سایبری و تقویت دفاع آلبانی را دادند؛ آمریکا و اتحادیه اروپا در پرونده اشرف ۳، پشتیبانی پزشکی قانونی ارائه داده‌اند؛ حتی سازمان ملل بی‌سروصدا اعلام کرده است که هیچ یک از امضاکنندگان کنوانسیون‌های پناهندگان نمی‌تواند اجازه دهد اردوگاه مانز به یک پایگاه تروریستی تبدیل شود.
بهترین کاری که آلبانی می‌تواند انجام دهد، پردازش شواهد است؛ از نظر قانونی، پرونده محکم است و اتهام‌های تحریک به جنگ و تروریسم سایبری طبق قانون آلبانی مجازات‌های سنگینی دارند.
مجاهدین خلق فعلا در خاک آلبانی باقی مانده‌اند و آلبانی خود را در حال غرق شدن عمیق‌تر در باتلاق اشرف-۳ می‌بیند.