دیدارهای مریم رجوی، چرا فقط با بازنشستگان سیاسی است؟
دیدارهای مریم رجوی، چرا فقط با بازنشستگان سیاسی است؟
محمد رضا مبین از انجمن نجات مرکز آذربایجان شرقی دوشنبه 24 شهریور 1404
لابی گری مریم رجوی
سالهاست که مریم رجوی با کمتر سیاست مداری دیدار داشته است که همچنان در سمتش مشغول به فعالیت باشد و بازنشسته نشده باشد. اغلب شخصیت ها و یا بهتر بگویم تمام شخصیت های از دور کار خارج شده ، مهمان این رهبر خود منتسب تروریست می شوند. همیشه این سئوال در اذهان متبادر می شود که چرا تا وقتی که در منصب کار هستند، با سران این سازمان ملاقات نمی کنند؟
پاسخ ساده این است که هرگز یک شخصیت سیاسی، خود را به ننگ ملاقات با نمایندگان یک گروه تروریستی آلوده نمی کند تا اولا از حواشی اتهامات مربوطه دور بماند و ثانیاً موقعیت شغلی خود را با دریافت دستمزد از گروه بدنام مجاهدین به مخاطره نیاندازد.
اما ریشه این دوری گزیدن ها چیست؟
به طور کلی، بسیاری از شخصیتهای سیاسی که سرکار هستند و یا در قدرتاند، از ملاقات با نمایندگان و سران سازمان مجاهدین خلق (MEK) به دلایل مختلف پرهیز میکنند. چند دلیل اصلی عبارتند از:
1- مسائل قانونی و امنیتی: در بسیاری کشورها به دلایل امنیتی، مقامات برای ارتباطات رسمی به دلیل سوابق تروریستی این گروه محدودیت دارند. ملاقات با چنین گروهی میتواند نقض قوانین داخلی در آن کشور یا فشارهای بینالمللی را به همراه داشته باشد.
2- اعتبار سیاسی و پیامدهای ذهنی عمومی: برخی سیاستمداران نگران برخی برداشتها، نقدهای رسانهای یا پاسخ منفی بخاطر همپیمانی یا طرفداری از گروهی با سابقه بحثبرانگیز هستند. حفظ تصویر و اعتماد عمومی برایشان مهم است.
3- نگرانیهای حقوق بشری و داخلی: گزارشهای متعدد جداشدگان از این سازمان درباره فشار به اعضا، کنترل ذهنی یا نقض حقوق بشر در این گروه میتواند دغدغهای اخلاقی و حقوقی باشد. ملاقات میتواند به اتهام پشتیبانی از نقض حقوق بشر در این سازمان منجر شود.
4- روابط با سایر کشورها و دیپلماسی: رابطه با ایران و حساسیتهای منطقهای و بینالمللی میتواند باعث شود برخی سیاستمداران از هر گونه ارتباط با سازمان مجاهدین خلق که میتواند به تنشهای دیپلماتیک منجر شود دوری کنند.
5- استراتژی سیاسی و کارزارهای انتخاباتی: برخی تصمیمات خارج از کشور و تعامل با این گروه بحثبرانگیز، میتواند به لحاظ سیاسی برایشان هزینهزا باشد یا به شکل تبلیغاتی سوءتفسیر شود.
6- شرایط و منافع همپیمانان و موضعگیریهای بینالمللی: متحدان و سازمانهای بینالمللی در مانیفست خود، فشار یا توصیههای خاصی درباره نحوه رفتار با سازمان مجاهدین خلق دارند.
مجموعه چنین عللی، اصلی ترین مانع برای ملاقات با سران چنین تشکیلات تروریستی است، اما بعد از بازنشسته شدن و در دوران کهنسالی، چنین موانعی کمرنگ می شوند و عده ی خاصی از چنین کسانی، برایشان مسائل مالی پررنگ تر می شود و دست به خودفروشی سیاسی می زنند. به این ترتیب در قبال مبالغ مختلف، متن دیکته شده ی سازمان را از بلندگوهای این سازمان می خوانند، اما غافل از اینکه همراهی کردن با سازمان تروریستی مجاهدین، تایید تمام جنایات آنان است و دست در خون جوانان بیگناهی می کنند که سالهاست در چنبره این تشکیلات مخوف گرفتار شده اند.
محمد رضا مبین